Hoe een waterkoker werkt

samenstelling

De meeste ketels met warmtebehoudfunctie hebben twee warmtepijpen, en één warmte-isolerende warmtepijp wordt afzonderlijk geregeld door de warmtebehoudschakelaar, waarmee de gebruiker kan bepalen of hij wel of niet warm wil blijven. Het isolatievermogen ligt doorgaans onder de 50 W en verbruikt doorgaans niet meer dan 0,1 kWh per uur.

Belangrijkste componenten: Het belangrijkste onderdeel van de waterkoker is de thermostaat. De kwaliteit en levensduur van de thermostaat bepalen de kwaliteit en levensduur van de waterkoker. De thermostaat is onderverdeeld in: eenvoudige thermostaat, eenvoudige + plotselinge sprongthermostaat, waterdicht, antidroogthermostaat. Consumenten wordt geadviseerd om waterdichte en anti-droge thermostaat-waterkokers aan te schaffen.

Andere componenten: Naast de belangrijkste temperatuurregelaar moet de samenstelling van een waterkoker de volgende basiscomponenten bevatten: de ketelknop, de bovenklep van de ketel, de aan/uit-schakelaar, het handvat, de aan/uit-indicator, de verwarmingsvloer, enzovoort. .

werkingsprincipe

Nadat de waterkoker ongeveer 5 minuten is ingeschakeld, vervormt de waterdamp het bimetaal van het stoomsensorelement en wordt het bovenste open schakelcontact losgekoppeld van de voeding. Als de stoomschakelaar uitvalt, blijft het water in de ketel branden totdat het water is opgedroogd. De temperatuur van het verwarmingselement stijgt sterk. Aan de onderkant van de verwarmingsplaat bevinden zich twee bimetalen, die door warmtegeleiding sterk zullen stijgen, uitzetten en vervormen. Schakel de stroom in. Daarom is het veiligheidsbeschermingsapparaat van de waterkoker ontworpen om zeer wetenschappelijk en betrouwbaar te zijn. Dit is het drievoudige veiligheidsprincipe van de waterkoker.